Mark 2

CHAPTER 2

Jesus Heals a Paralytic

1και πάλιν εισήλθεν εις Καπερναούμ δι΄ ημερών και ηκούσθη ότι εις οίκόν εστι 2και ευθέως συνήχθησαν πολλοί ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τα προς την θύραν και ελάλει αυτοίς τον λόγον 3και έρχονται προς αυτόν παραλυτικόν φέροντες αιρόμενον υπό τεσσάρων 4και μη δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτώ διά τον όχλον απεστέγασαν την στέγην όπου ην και εξορύξαντες χαλώσι τον κράββατον εφ΄ ω ο παραλυτικός κατέκειτο 5ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου 6ήσαν δε τινες των γραμματέων εκεί καθήμενοι και διαλογιζόμενοι εν ταις καρδίαις αυτών 7τι ούτος ούτω λαλεί βλασφημίας τις δύναται αφιέναι αμαρτίας ει μη εις ο θεός 8και ευθέως επιγνούς ο Ιησους τω πνεύματι αυτού ότι ούτως διαλογίζονται εν εαυτοίς είπεν αυτοίς τι ταύτα διαλογίζεσθε εν ταις καρδίαις υμών 9τι εστιν ευκοπώτερον ειπείν τω παραλυτικώ αφέωνταί σου αι αμαρτίαι η ειπείν έγειραι και άρόν σου τον κράββατον και περιπάτει 10ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιέναι επί της γης αμαρτίας λέγει τω παραλυτικώ 11σοι λέγω έγειραι και άρον τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκόν σου 12και ηγέρθη ευθέως και άρας τον κράββατον εξήλθεν εναντίον πάντων ώστε εξίστασθαι πάντας και δοξάζειν τον θεόν λέγοντας ότι ουδέποτε ούτως είδομεν 13και εξήλθε πάλιν παρά την θάλασσαν και πας ο όχλος ήρχετο προς αυτόν και εδίδασκεν αυτούς

Jesus Reclines with Sinners

14και παράγων είδε Λευϊν τον του Αλφαίου καθήμενον επί το τελώνιον και λέγει αυτώ ακολούθει μοι και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ 15και εγένετο εν τω κατακείσθαι αυτόν εν τη οικία αυτού και πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί συνανέκειντο τω Ιησού και τοις μαθηταίς αυτού ήσαν γαρ πολλοί και ηκολούθησαν αυτώ 16και οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ιδόντες αυτόν εσθίοντα μετά των τελωνών και αμαρτωλών έλεγον τοις μαθηταίς αυτού τι ότι μετά των τελωνών και αμαρτωλών εσθίει και πίνει 17και ακούσας ο Ιησούς λέγει αυτοίς ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού αλλ΄ οι κακώς έχοντες ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν 18και ήσαν οι μαθηταί Ιωάννου και οι των Φαρισαίων νηστεύοντες και έρχονται και λέγουσιν αυτώ διατί οι μαθηταί Ιωάννου και οι των Φαρισαίων νηστεύουσιν οι δε σοι μαθηταί ου νηστεύουσι 19και είπεν αυτοίς ο Ιησούς μη δύνανται οι υιοί του νυμφώνος εν ω ο νυμφίος μετ΄ αυτών εστι νηστεύειν όσον χρόνον μεθ΄ εαυτών έχουσι τον νυμφίον ου δύνανται νηστεύειν 20ελεύσονται δε ημέραι όταν απαρθή απ΄ αυτών ο νυμφίος και τότε νηστεύσουσιν εν εκείναις ταις ημέραις 21και ουδείς επίβλημα ράκους αγνάφου επιρράπτει επί ιματίω παλαιώ ει δε μη αίρει το πλήρωμα αυτού το καινόν του παλαιού και χείρον σχίσμα γίνεται 22και ουδείς βάλλει οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς ει δε μη ρήσσει ο οίνος ο νέος τους ασκούς και ο οίνος εκχείται και οι ασκοί απολούνται αλλά οίνον νέον εις ασκούς καινούς βλητέον

Jesus is Lord of the Sabbath

23και εγένετο παραπορεύεσθαι αυτόν εν τοις σάββασιν διά των σπορίμων και ήρξαντο οι μαθηταί αυτού οδόν ποιείν τίλλοντες τους στάχυας 24και οι Φαρισαίοι έλεγον αυτώ ίδε τι ποιούσιν εν τοις σάββασιν ο ουκ έξεστι 25και αυτός έλεγεν αυτοίς ουδέποτε ανέγνωτε τι εποίησε Δαβίδ ότε χρείαν έσχε και επείνασεν αυτός και οι μετ΄ αυτού 26πως εισήλθεν εις τον οίκον του θεού επί Αβιάθαρ του αρχιερέως και τους άρτους της προθέσεως έφαγεν ους ουκ έξεστι φαγείν ει μη τοις ιερεύσι και έδωκε και τοις συν αυτώ ούσι 27και έλεγεν αυτοίς το σάββατον διά τον άνθρωπον εγένετο ουχ ο άνθρωπος διά το σάββατον 28ώστε κύριός εστιν ο υιός του ανθρώπου και του σαββάτου